2011 m. spalio 16 d. -"Miłość i polityka"(Meilė ir politika) DĖMESIO! Prad. 13:00 val.

Pierre Sauvil

Dviejų aktų komedija

(Noire politique et blanche colombe)

2011 m. spalio 16 d. 13:00 val. Lenkų kultūros namuose (Naugarduko g. 76).

Iš prancūzų kalbos vertė – Barbara Grzegorzewska

Režisierius ir scenografas –
Janusz Tartyłło (Lenkija)

Vaidina:

Ministras – Mieczysław Dwilewicz
Pauline, ministro žmona – Jolanta Misiulitie
Thibaut, sekretorius – Rafał Piesliak
Agathe, patarėja – Teresa Samsonow
– Julia Lewandowska
Bouladon, parlamentaras – Jerzy Szymanel
– Mirosław Szejbak

Premjera: 2009 m. kovo 29 d.

Pierre Sauvil urodził się w Paryżu (nikt nie jest doskonały) i nadal z uporem tam mieszka. Po ukończeniu studiów humanistycznych, które kompletnie go wyczerpały, wahał się między wyborem dwóch pociągających go w równym stopniu życiowych dróg: próżniaka albo pisarza. Ostatecznie postanowił pisać. Sztuki teatralne. Dlaczego teatr? Bóg raczy wiedzieć. W każdym razie, dokonawszy tego wyboru, zwraca się w stronę komedii i trzeba stwierdzić, że w każdym z jego utworów odnajdujemy zawsze tę samą prawidłowość: poważny temat potraktowany humorystycznie, i ten sam cel: skłonić najpierw do uśmiechu, a potem do myślenia (przy czym to drugie jest oczywiście fakultatywne).

W Szwajcarii i w Niemczech triumfalnie przyjęto ,,Miłość i politykę”, zjadliwą satyrę na naszych rządzących przynoszącą wreszcie odpowiedź na kluczowe pytanie: Czy polityk jest człowiekiem?

Kiedy się pomyśli, że Pierre Sauvil marzył o tym, by spędzić życie na leniuchowaniu, a teraz pracuje po osiem godzin dziennie! Czy dokonał właściwego wyboru? Dla tych, co lubią się pośmiać, niewątpliwie tak.

Barbara Grzegorzewska

Spektakl Janusza Tartyłły - to ostra satyra, która odkrywa ciemne (prawdziwe?) oblicze polityki. Polityki, w której rządzi korupcja, przypadkowy seks, szantaż i deprawacja.

"Miłość i polityka" to sztuka lekka, łatwa i przyjemna. To dobry wybór dla wszystkich, którzy lubią się w teatrze pośmiać, ale także dla tych, którzy z teatru chcą wyjść z poczuciem, że coś, co przed chwilą zobaczyli, powinno skłaniać do refleksji...