3. (1966) Moralność pani Dulskiej
3. (1966) Moralność pani DulskiejGabriela Zapolska Komedia w trzech aktach
Scenografia:
Asystent reżysera:
O b s a d a:
Premiera: 3 lutego 1966 roku Krótka nota biograficzna: Komedię „Moralność Pani Dulskiej” Gabriela Zapolska napisała w przeciągu dwóch tygodni pierwszej połowy listopada roku 1906, na zamówienie dyrektora Teatru Miejskiego we Lwowie. Jednak plan wystawienia sztuki we Lwowie nie został zrealizowany. Natomiast 15 grudnia 1906 r. wystawił tą komedię Teatr Miejski w Krakowie, gdzie sztuka odniosła pełny sukces. 7 stycznia 1907 r. odbyła się premiera w Teatrze Małym w Warszawie, gdzie sztuka odniosła prawdziwy triumf — teatr był w oblężeniu; bilety wyprzedano na kilka dni naprzód. W pismach nie szczędzono słów zachwytu; wystawiono komedię 95 razy, grano również w Lublinie i Kijowie; wznowiono „Moralność Pani Dulskiej” w latach 1908 i 1909. We Lwowie premiera komedii odbyła się w dniu 16 stycznia 1907 r. z wielkim powodzeniem. „Moralność Pani Dulskiej” grana była od r. 1907, na wielu scenach teatrów rosyjskich — w Moskwie, Petersburgu, Kijowie, Charkowie, Tyflisie i w in. oraz na scenach zagranicznych— w Pradze, Zagrzebiu, Budapeszcie, Berlinie, Wiedniu, Sofii, Kopenhadze, Helsinkach. Grano ją w teatrach Związku Radzieckiego, tudzież we Włoszech, w Hiszpanii, w Argentynie, w Chinach, w Rumunii, w NRD. Wystawiano też „Moralność Pani Dulskiej” na scenie wileńskiej kilka lat przed Wojną Światową, oraz w roku 1955 w Państwowym rosyjskim Teatrze Dramatycznym. Nieprzemijająca treść komedii „Moralność Pani Dulskiej” zadecydowała o wystawieniu tej sztuki na scenie Wileńskiego Pałacu Kultury Kolejarzy przez Polski Zespół Teatralny przy WPKK, który w styczniu 1965 r. wystąpił z premierą komedii „Damy i Huzary”, Aleksandra Fredry, oraz ze sztuką radzieckiego pisarza Wiktora Rozowa „Przed kolacją”, której premiera poświęcona była 25-leciu Litwy Radzieckiej. Zespół dla uczczenia 50-tej Rocznicy Wielkiej Rewolucji Październikowej, przygotowuje uroczyste premiery teatralne.
Streścił Witalis Stankiewicz Zdjęcia: Jadwiga Baniukiewicz-Brazdilienė
|
- 1. (1965) Damy i huzary
- 2. (1965) Przed kolacją
- 4. (1966) Kocha, lubi, szanuje
- 5. (1967) Rocznica ślubu
- 6. (1968) Dzień dobry, Katiu!
- 7. (1969) Rodzina
- 8. (1970) Doktorek Muchomorek
- 9. (1970) Damy i huzary
- 10. (1971) Sługa dwóch panów
- 11. (1972) Dwie matki
- 12. (1973) Ciotka Karola
- 13. (1974) Oszukany diabeł
- 14. (1975) W czepku urodzona
- 15. (1977) Zagłoba swatem
- 16. (1977) Pluskwa
- 17. (1978) Dwie matki
- 18. (1979) Sługa dwóch panów
- 19. (1980) Niepokój
- 20. (1981) Jeden z nas musi się ożenić
- 21. (1981) Dziewiąty sprawiedliwy
- 22. (1983) Gęsi i gąski
- 23. (1983) Kosmogonia
- 24. (1984) Żołnierz i królewna
- 25. (1986) Jaszczurka
- 26. (1986) Dzikie łabędzie
- 27. (1987) Pan Damazy
- 28. (1989) Pułapka
- 29. (1990) Tatuś pozwolił
- 30. (1991) Hej,ktokolwiek!
- 31. (1992) Ciotka Karola
- 32. (1993) Dom na granicy
- 33. (1993) Mirandolina
- 34. (1993) Pan Jowialski
- 35. (1995) Grube ryby
- 36. (1996) Król umiera
- 37. (1998) Intryga i miłość
- 38. (1998) Powrót Pana Tadeusza
- 39. (2000) Misterium Męki Pańskiej
- 40. (2001) Królewna i rozbójnicy
- 41. (2001) Tatuś pozwolił
- 42. (2002) Iwona, Księżniczka Burgunda
- 43. (2002) W Wigilię Cudu
- 44. (2003) Karczma pod ‘’Czarnym Wąsem"
- 45. (2003) Pierwiastek z minus jeden
- 46. (2005) Gwałtu, co się dzieje!
- 47. (2005) Żołnierz i królewna
- 48. (2008) O ślicznych kwiatkach i strasznym potworze
- 49. (2008) Drugi pokój
- 50. (2009) Miłość i polityka
- 51. (2009) Rozłączenie
- 52. (2010) Radcy pana Radcy