Polski Teatr w Wilnie

80. (2023) Pan Jowialski

80. (2023) Pan Jowialski
80. (2023) Pan Jowialski

80. (2023) Pan Jowialski

Polski Teatr w Wilnie z okazji jubileuszu 60-lecia zaprasza na premierę przedstawienia Aleksandra hr. Fredry „Pan Jowialski” w reżyserii Inki Dowlasz (Kraków), która odbędzie się 19 listopada o godz. 16:00 w Teatrze na Pohulance (Teatr Stary w Wilnie).

 

Polski Teatr w Wilnie - Jubileusz 60-lecia. Premiera "Pan Jowialski"

polski-teatr-w-wilnie-logo.jpeg?54bc3a7370c305edc2327c7090503b6d

Jubileusz 60-lecia!

Premiera!

PAN JOWIALSKI

ALeksander hr. FREDRO

Polski Teatr w Wilnie

A. Fredro, "Ponas Jovialskis", Vilniaus lenkų teatras, spektaklis lenkų kalba

Polski Teatr w Wilnie z okazji jubileuszu 60-lecia zaprasza na premierę przedstawienia Aleksandra hr. Fredry „Pan Jowialski” w reżyserii Inki Dowlasz (Kraków), która odbędzie się 19 listopada o godz. 16:00 w Teatrze na Pohulance (Teatr Stary w Wilnie).

adaptacja i reżyseria
Inka Dowlasz

współpraca reżyserska
Irena Litwinowicz

scenografia
Rafał Piesliak

muzyka
Mariusz Czarnecki

efekty dźwiękowe
Andrzej Kaczmarczyk

wykorzystano fragmenty utworów Stanisława Moniuszki

choreografia
Tatiana Siedunowa


OBSADA

PAN JOWIALSKI

  Jerzy SZYMANEL

PANI JOWIALSKA,
jego żona

  Renata SZYMANEL

SZAMBELAN JOWIALSKI,
ich syn

  Mirosław SZEJBAK

SZAMBELANOWA,
jego żona

  Teresa SAMSONOW

HELENA,
córka Szambelana
z pierwszego małżeństwa

  Gabriela BŁAŻEWICZ

JANUSZ

  Dariusz PIOTROWICZ

LUDMIR

  Roman NIEDŹWIECKI

WIKTOR

  Rafał PIESLIAK

LOKAJ

  Andrzej STANIUL

ŻANDARMI

  Józef BRAŻYŃSKI
   Czesław LITWINOWICZ

POKOJÓWKA

  Gabriela ŽDANAVIČIŪTĖ

Oraz aktorzy

  Studia Młodzieżowego
   Polskiego Teatru w Wilnie

W Zapiskach starucha Aleksander Fredro powiedział: „Komedia wyłącznie tendencyjna niczego nie nauczy, nikogo nie poprawi, więcej w niej zawsze złości niż prawdy”. Trzeba więc zostawić na boku, prostackie w gruncie rzeczy, podejście, że musimy głównie śmiać się, krytykować, wytykać cokolwiek. Należy wsłuchać się uważnie w literę tekstu, w szerszy kontekst historyczny oraz uwzględnić to, że widz lubi wyjść z teatru podniesiony na duchu.

Pan Jowialski miał prapremierę w roku 1832 w dobie przelewu krwi Powstańców Listopadowych. A tu – proszę, komedyjka. Mamy w kulturze podobne wzorce: Hamlet udawał głupka, w jakimś sensie Sokrates, bliżej naszej epoki – Witkacy. Takich ludzi nie traktuje się serio, nie szpieguje ich poczynań, nie podejrzewa o ukryte zamiary. Polski na mapie już nie ma, ale Polacy… istnieją. Potężne siły zaborców ośmieszają metodycznie wszystko, co polskie, szlacheckie, zacierają język, wydzierają religię, szaleje cenzura. I oto w pewnym galicyjskim dworze, nieco ćwiknięty szlachcic Pan Jowialski uprawia osobliwy terror – terror dobrego humoru. Lubuje się on w poezji, inscenizacjach, moralnych pouczeniach. Rozumiemy to tak, że w obliczu niemożliwego działania militarnego, wyraża on swoją postawą: ratujmy język, bogatą i barwną polszczyznę, ratujmy kulturę, ratujmy nasze wartości. Potyczki i kwasy w rodzinie okazują się skutkiem ciosów, które nieuchronnie musiały dotknąć i rujnować psychikę mieszkańców ziemi targanej wojnami, pożarami, utratą ojczyzny. Taka była epoka Fredry.

A jego komedie rządzą się – wciąż jeszcze nie do końca odkrytymi – prawami…

 

 
Projekt finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023
logo-fundacja.jpeg?294013adf9c5798f132a41f8c33bdcdb
Patronat honorowyZwiązku Szlachty Polskiej
q2CPS_zwiazekszlachtypolskiej-kolor-2019-25.jpeg?6eb05b01dbb884b471fcd6e034264973